"Əllahummə mən təəbbəə və təhəyyəə" duası

Əllahummə mən təəbbəə və təhəyyəə və əəddə vəstəəddə livifadətin ila məxluqin rəcaə rifdihi və tələbə nailihi və cai-zətih, fəiləykə ya rəbbi tə`bi-yəti vəsti`dadi, rəcaə əfvikə və və tələbə nailikə və caizətik, fəla tuxəyyib duai, ya mən la yəxibu ələyhi sailun və la yən-qusuhu nail, fəinni ləm atikə siqətən biəməlin salihin əmil-tuh, və la livəfadəti məxluqin rəcəvtuh, ətəytukə muqirrən əla nəfsi bil isaəti vəz zulm, mu`tərifən biən la huccətə li və la uzr, ətəytukə ərcu əzimə əfvikəlləzi əfəvtə bihi ənil xa-tiin, fələm yəmnəəkə tulu uku-fihim əla əzimil curm, ən udtə ələyhim bir rəhməh, fəya mən rəhmətuhu vasiətun və əfvuhu əzim, ya əzimu ya əzimu ya əzim, la yəruddu ğəzəbəkə illa hilmuk, və la yunci min səxə-tikə illət təzərruu iləyk, fəhəb li ya ilahi fərəcən bil qudrətil-ləti tuhyi biha məytəl bilad, və la tuhlikni ğəmmən hətta təs-təcibə li, və tuərrifənil icabətə fi duai, və əziqni tə`məl afiyəti la muntəha əcəli, və la tuşmit bi əduvvi və la tusəllithu ələyy, və la tuməkkinhu min unuqi. Əlla-hummə in vəzə`təni fəmən zəlləzi yərfəuni, və in rəfə`təni fəmən zəlləzi yəzəuni, və in əhləktəni fəmən zəlləzi yə`rizu ləkə fi əbdik, əv yəs`əlukə ən əmrih, və qəd əlimtu ənnəhu ləysə fi hukmikə zulm, və la fi nəqimətikə əcələh, və innəma yə`cəlu mən yəxaful fəvt, və innəma yəhtacu iləz zulmiz zəif, və qəd təalətə ya ilahi ən zalikə uluvvən kəbira, Əlla-hummə inni əuzu bikə fəəizni və əstəciru bikə fəəcirni, və əstərziqukə fərzuqni, və ətə-vəkkəlu ələykə fəkfini, və əstənsirukə əla əduvvi fənsur-ni, və əstəinu bikə fəəinni, vəstəğfirukə ya ilahi fəğfirli, aminə aminə amin.